100 lat Niepodległej

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF
9 listopada 2018

Rekord dla Niepodległej, wspólne śpiewanie pieśni żołnierskich, akademia wraz z laureatką konkursu literackiego oraz najmłodsze pokolenie Polaków na scenie...

 

A wszystko to w wyjątkowy dzień: piątek, 9 listopada, działo się w naszych murach dla upamiętnienia odzyskania wolności i suwerenności przez nasze państwo w 1918 r.

 

 

Niepodległość to wolność i możliwości niezależnego i suwerennego decydowania o swoim losie.
11 listopada to data o szczególnym znaczeniu dla Polski i Polaków. To data upamiętniająca dzień, w którym władzę w odradzającym się państwie, objął wracający z więzienia w Magdeburgu, Józef Piłsudski. 11-go listopada 1918 roku, zakończyła się dramatyczna I Wojna Światowa. Dla nas, Polaków, po 123 latach zaborów nastał czas wolności. Obowiązkiem młodego pokolenia Polaków jest pielęgnowanie pamięci o naszych przodkach, którym zawdzięczamy wolność. Dlatego dzisiaj, wspólnie, wspominamy wydarzenia i bohaterów z naszej przeszłości i cieszymy się naszą niezależnością.

 W ten radosny dzień:
Wspólnie odśpiewaliśmy a capella hymn państwa polskiego…

 

Wysłuchaliśmy pięknej uroczystości, w czasie której Paulina Kopeć odczytała wiersz „Polska rodzina” nagrodzony podczas ogólnopolskiego konkursu literackiego.

 

Polska rodzina”

My z jednej piaskownicy

podmuchem niezgody przegonieni,

na trzy z czterech stron świata

przymusowo rozdzieleni.

Nam kolorowe dziecięce ubranka

zmienić kazali na mundury ponure,

a zabawki z rąk wyrywając

nas trzech przyjaciół rozdzielili murem.

My od zawsze niczym bracia

choć rodzicielki wcale nie jednej,

z bólem serca ogromnym

plecami odwróceni do Polski biednej.

Pod flagą różnych zaborców

w sercu jedną ojczyznę mając,

sami ze sobą walczyć musimy

rany kochanej Matce zadając.

My pod Jej sukienką

co się pięknie bieli i czerwieni,

rękami swymi materiał targamy

nie będąc dłużej schronieni.

Ojczyzna nam i dla nas wszystko

przychylnym wzrokiem zawsze łypiąc,

a my Jej tak bezczelnie

piaskiem w oczy sypiąc.

Choć piaskownica doszczętnie zniszczona

i łza niejedna w oku już błyszczy,

znów ramię w ramię stojąc wiemy:

rodziny żadna wroga wichura nie zniszczy.

 

Wzruszyliśmy się do łez, kiedy 4 letni Robert Woźniak w towarzystwie mamy, wyrecytował wiersz Wandy Chotomskiej „Twój dom”.

Radośnie zakończyliśmy uroczystość wspólnym „patriotycznym” karaoke w towarzystwie naszych Ułanów.

Galeria

  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie
  • Powiększ zdjęcie